"Choroby układu oddechowego mogą powstawać wtórnie w określonych warunkach np. na skutek podawania niewłaściwej diety, przy niedoborach witaminy A, przy pasożytniczych schorzeniach układu oddechowego, czy zakaźnym zapaleniu jamy ustnej. Wśród chorób można wskazać takie, które mają przebieg łagodny, chociażby zapalenie jamy nosowej, i takie, które charakteryzują się ciężkim przebiegiem, jak na przykład zapalenie płuc, Czynnikiem etiologicznym są bakterie (najczęściej), grzyby, wirusy i pasożyty. U części żółwi, zarówno wodnych juk i lądowych, może sezonowo pojawiać się bezbarwny, surowiczy wysięk z nosa Może to wynikać, podobnie jak to ma miejsce u ludzi, z uczulenia na pyłki, ale może być również skutkiem dużej ilości kurzu w otoczeniu gada. Badanie cytologiczne wysięku może wykazać obecność dużej ilości pyłków Wystąpienie tego typu objawów nie wymaga leczenia, gdy zwierzę praktycznie rzecz biorąc jest zdrowe (czasem mogą okazać się pomocne krople z neosynefryną przeznaczone dla dzieci (Mad« osobiste uwagi, 1994)
Brak przepony powoduje, ze gady nie mogą aktywnie odkrztuszać wydzieliny zalegającej w drogach oddechowych Tchawica i oskrzela główne wnikają w miąższ płuc bardziej dogłowowo niż u ssaków Te dwa czynniki powodują zaleganie wydzieliny w dolnych drogach oddechowych u gadów W związku z powyższym, u gadów częściej niż u ssaków, łagodne iniekcje maja tendencję do przeradzania się w zapalenie płuc Jednak w przeciwieństwie do ssaków, gady posiadają dużą zdolności do czerpania energii z oddychania beztlenowego (oddychanie glikolityczne) Gady mogą przeżyć infekcje układu oddechowego, które dla ssaków, w związku z dużo mniejszymi możliwościami wykorzystania oddychania beztlenowego, mogłyby się okazać fatalne w skutkach. Wiele „prostych” infekcji układu oddechowego u gadów jest w rzeczywistości przejawem ciężkiego schorzenia dolnych dróg oddechowych i może wymagać intensywnej terapii Rokowanie w tego typu przypadkach jest z reguły ostrożne Żółw ma tym większą szansę na przeżycie, im wcześniej zostanie poddany intensywnej terapii Każdy żółw, który nic je i jest lelargiczny oraz wykazuje poważne objawy ze strony układu oddechowego (kichanie, sapanie, śluzoworopny wyciek z jamy nosowej, duszność, oddychanie z otwartą jamą ustną), nim zostanie postawiona ostateczna diagnoza, musi być traktowany jak zwierzę z zapaleniem pluć.
Wiele zwierząt z objawami oddechowymi jest poważnie chora i wymaga hospitalizacji. Żółwie przebywające w klinice trzymane są w inkubatorach, nawadniane, karmione przez sondę. Należy wykonać posiewy materiału pobranego z dróg oddechowych (badania w kierunku drobnoustrojów tlenowych, a czasami beztlenowych) oraz badanie wypłuczyn z tchawicy i okrężnicy pod kątem pasożytów Antybiotyki podaje się w formie iniekcyjnej. Jeśli tylko żółw poczuje się lepiej, można zezwolić właścicielowi na wykonywanie iniekcji w domu Żółwie z „prostymi” infekcjami dróg oddechowych mogą być leczone w domu, przez parenteralne podawanie antybiotyków i stosowanie witaminy A (jeśli istnieje taka potrzeba)."
To był cytat z książki Messoniera "Powszechnie występujące choroby gadów i ich terapia". Może cię uspokoi, może przestraszy...