Tusiek!

[anna-daria]

Ja również kojarzę Tuśka z różnych postów i zdjęć na forum, strasznie mi przykro mi z powodu śmierci twojego żółwika, wiem co czujesz bo ja też kiedyś straciłam żółwia

[Agnieszka]

W poniedziałek miną 3 tygodnie odkąd Tusiek odszedł. Dziekuję za propozycje adopcji ale ja nie dam rady mieć teraz żółwia. Przegladałam teraz zdjęcia żółwików na forum, jest to dla mnie bolesne, wciąż mam przed oczami widok jak w oczkach mojego ukochanego Tusia gaśnie życie. Patrzyłam na niego jak odchodził, prosiłam, żeby tego nie robił, nie potrafiłam mu pomóc.

[malwa]

Aga wiem jak to jest , pare miesiecy temu mosialam wlozyc do zamrazalnika moja mala sulkatke jak z odwapnienia szczeka jej odpadla , maluszek mial zaledwie 2-3 miesiace , najpierw 3 dni lezlam na kanapie nic nie jedzac, nawet wzielam wolne z pracy, a potem snil mi sie po nocach tak wstretnie sie czulam, ale zycie toczy sie dalej mam jeszcze 50 innych pod opieka nie moge sie zalamywac po czyms na co nie mialam wplywu. Kolega probowal swoja sulkatke "ratowac" u najlepszej weterynarki w kraju chociaz mu to odradzalam i na koncu tylko wielki rachunek dostal ze nawet nie chcial powiedziec ile, a sulkatka i tak padla , nawet gorzej bo po tygodniu stracil druga. Nie wiem czy w czyms tobie to pomorzoze ale adoptowanie jakigos zolwika napeno bylo by dobrym pomyslem, wkoncu nic zlego sobie  nie mozesz zazucic zolwik byl zimowany, dobrze odrzywiany , itp, szkoda by bylo taki talet jak ty zmarnowac, pomoz jakiemus innemu biedaczkowi, napewno twoj Tusiek by poparl ten pomysl. Czasami poprostu nie da sie pewnych zeczy przewidziec, tak jak z nowotworem u ludzi , jakies dziadostwo moze siedziec w czlowieku latami a kiedy sie ujawni moze byc juz za puzna. Z doswiadczenia moge powiedziec ze z gadami jest podobnie.

[Agnieszka]

Dzięki Malwa. Jest mi ciężko bo nie wiem co sie stało. Zawsze żywy i zdrowy żółw zdechł mi z dnia na dzień, w niedzielę wieczorem zauważyłam, że coś jest nie tak a poniedziałek umarł. Łatwiej by mi było gdyby był na coś chory, a tak?
Nie wiem czy cos zjadł i się zaczopował, czy przed zimowaniem coś jeszcze miał w jelitach i mu zgniło, czy był nosicielem jakiegoś dziadostwa, czy poprostu wykończyło go zimowanie bo był naprawdę niemiłosiernie wychudzony. Nie wiem czy to moja wina czy nie i to mnie bardzo boli i spokoju nie daje.
Mój mąż bardzo mnie wspiera - dziekuję mu za to. On wie jak strasznie kocham żółwie, jakim oczkiem w głowie był dla mnie Tusiek. Czasami śmiał się, że o Tusia dbam bardziej niż o niego.

[Spocco rocco]

Nie wiem, czy to będzie miało sens, ale jak bardzo cię dręczy to pytanie możesz rozważyć odkopanie Tuśka i wysłanie do Serpentina na sekcję. Tylko, że wtedy będziesz musiała zakłócić jego wieczny spokój. A co do adopcji, to mimo wszystko myślę, że to będzie dobre rozwiązanie. Po jakimś czasie pokochasz i tego żółwika. Może to już nie będzie Tusiek, ale przynajmniej jego następca. Współczujemy Ci wszyscy i pozdrawiamy gorąco!

[Agnieszka]

Rok minął jak Tusiek nieżyje. Jak ten czas leci.Obok miejsca gdzie został pochowany trwa budowa naszego domu, mam nadzieje, że w moim ogrodzie zobaczę kieszcze kiedyś bieg małych, słodkich żółwiowych nóżek. Miesiące nie zaglądałam na forum,widok żólwi wciąż sprawia mi dziwny ból.

[Bemilka]

Agnieszka, na pewno wszyscy świetnie Cię rozumiemy. Cieszę się, że już dopuszczasz myśl, że koło Twojego domu powinien tuptać żółwik. Oby się spełniło jak najszybciej.

[!Mateusz!]

Taki doświadczony hodowca nie powinien rezygnować ale pomagać żółwikom w potrzebie

[wege]

Fajnie, że wracasz! 

[LAURA]

Oj szkoda czytałam chyba ze 100 o twoim tuśku a moja żółwiczka (też grecka) zawsze gapiła się na to miłe zwierzątko na zdjęciu. Szkoda mi bardzo. Współczuję. Kocham żółwie i każdego lubię tak samo od razu po mojej kochanej żółwiczce Nelci. Naprawdę współczuję.(wiem troszkę czasu upłunęło po wstawieniu posta)