Chory gołąbek...

[Beata]

Dopiero dziś piszę ale gołębia wypuściłam kilka dni temu. Szalał już bardzo i widać było że się nudzi i chce wyfrunąć. Korzystając więc z chwilowego ocieplenia stwierdziłam że zostanie wypuszczony. Początkowo i tak była opcja że zostanie złapany w razie gdyby nie odleciał (jak było w październiku) ale tym razem było inaczej - poszybował że hoho. Nie ten sam ptak, którego znalazłam we wrześniu.
Pióra dawno odrosły, zrobił się jakiś większy (pewnie przybrał na wadze) ale przede wszytkim zaczął się normalnie zachowywać i co najważniejsze - latać! Od pewnego czasu nie zlatywał już na podłogę tylko siadał coraz wyżej i nie miał problemu przelecieć z szafki na inną szafkę. Upodobał sobie szczególnie jedno miejsce w okolicach starego lustra i gruchał i tańczył do swojego odbicia, próbując "go" czasem zaczepić dziobem. Fajnie to wyglądało 

No i tak Duduś stopniowo ozdrowiał... Nie miałam możliwości zrobić nowych fotek, uznałam że wypuszczenie go przy okazyjnej pogodzie jest priorytetowe. Natomiast załączam zaległe fotki z pierwszych dni po znalezieniu go - jeszcze z początkiem września. Widać na nich m.in. opadnięte skrzydło i duże ubytki w piórach.

[Bartek]

no kawał bestii,

fajnie, że się udało

[Agnieszka]

Pieknie się nim zaopiekowalaś Beatko!
Najbardziej podoba mi się trzecia fota!

[Beata]

No tak, jak pełna micha to Duduś zaraz był obok.  Pozatym to na ogół przesiadywał na na tej żerdce.
Co do opieki to nie moge powiedzieć że była jakoś fachowa, po prostu miał przyzwoite jedzenie, picie, ciepełko, bezpieczeństwo (choć koty przez okna ciekawe zaglądały ). Tyle widać wystarczyło by nabrał sił i się w jakimś tam stopniu zregenerował.