S. Mitrus - Metody badań i ochrony żółwia błotnego

[Beata]

Czy ktoś zna tą książkę. Przymierzam się do kupna ale nie bardzo mam możliwość ją przejrzeć.
Brać w ciemno czy nie?

http://www.wydawnictwo.uni.opole.pl/ksiazka.php?idk=605

[majka7412]

Nie posiadam tej książki, muszę się przyznać, że nawet o niej nie słyszałam... nie mam pojęcia.

[Viktoria]

w sumie nie kosztuje majątku a ma ponad 130str, wygląda bardzo ciekawie, sama może bym się na nią szarpnęła ja na Twoim miejscu brałabym w ciemno

[Beata]

No dokładnie, szczególnie że wypatrzyłam ją w miejscu które mam pod nosem:
http://www.ameo.pl/index.php?sesja=91320389390&akcja=czytaj_wiecej&ksiazka=64368

Tu jest podany spis treści:
http://www.allegro.pl/item934363730_zolw_blotny_metody_badan_i_ochrony_podrecznik.html

[Jakub]

ja tam bym brał nie znam jej ale można sie czegoś wartościowego dowiedzieć lub móc przestrzec innych przed ta książką

[Serpentin]

Mam, czytałem wiele razy i ciągle do niej będę wracał. Tylko pamiętaj, że książka różni się znacznie od tych dotychczas przez Ciebie przeczytanych publikacji na temat tych gadów. Książki na pewno nie poleciłbym każdemu ze względu na zakres omawianych zagadnień i obowiązek minimalnej znajomości w temacie. Jednak jeżeli ktoś naprawdę jest zainteresowany tym zagadnieniem to będzie miał co czytać bo język moim zdaniem bardzo przystępny.

Pozdrawiam

[Beata]

Ja osobiście nie czytałam na razie żadnych książek o żółwiu błotnym i w ogóle słabo znam szeroko pojęte "wodniaki".
Żółw błotny zasługuje jednak na specjalną uwagę gdyż jest to nasz rodzimy i w dodatku zagrożony wyginięciem a do tego przepiekny gad. Może jak czas pozwoli będę miała kiedyś okazję poobserwować życie tych gadów w naturze i mam nadzieję że książka mnie do tego jakoś przygotuje.

[Serpentin]

Masz rację o naszym rodzimym żółwiu wypada coś tam wiedzieć. Mnie i tak interesują najbardziej żółwie z rodziny Emydidae więc z zakupem tej książki nie zwlekałem. Beata zapraszam 22.05.10 do Krakowa na II Dzień Żółwia będzie można wysłuchać między innymi dwóch niezwykle ciekawych prelekcji poświęconych naszemu rodzynkowi w herpetofaunie.

Pozdrawiam

[Beata]

Książkę już zamówiłam i wybieram się dziś albo jutro po odbiór

Odnośnie Dnia Żółwia - napisz najlepiej osobne ogłoszenie. Napisz cos więcej co to dokładnie za prelekcje. Obawiam się jednak że 22 maj mi wybitnie nie pasuje, bo to sobota po moich urodzinach i bedę na pewno mieć gości z tego tytułu, ale jeszcze nic nie jest ustalone więc nie wiem na 100%.

[Azazella]

Mam, czytałam i jak najbardziej polecam

[Beata]

Książka nie przypadła mi do gustu. O samym żółwiu jest niewiele informacji. Wprawdzie tytuł książki wskazuje że chodzi o "ochronę i badania" ale czy da się to oddzielić od dokładnej charakterystyki zwierzęcia? Szkoda że autor nie przedstawił również wyników dotychczasowych badań nad gatunkiem. Są to sprawy omówione raczej pobieżnie i zdawkowo. Książka koncentruje się na technicznych kwestiach związanych z pozyskaniem i oznakowaniem poszczególnych osobników do badań.

Merytorycznie i metodologicznie jest poprawna jak sądzę, a jej lektura w wielu aspektach cenna, natomiast moje obiekcje budzą opisane metody badań, szczególnie znakowanie żółwi tj. grawerowanie numerów na pancerzu, wycinanie fragmentów tarczek, chipowanie, przyczepianie metalowych blaszek i inne - nie waham się użyć tego słowa - barbarzyństwa.

Ktoś powie że takie są wymogi badań, potrzeby nauki... - ja tego nie kupuję. Tutaj niestety środki przysłoniły cel i ideę jakim jest (powinno być) dobro zwierząt. Dla mnie to jest ich stresowanie i maltretowanie. W moim odczuciu zamiast łapać masowo i znakować żółwie, robić tysiące  pomiarów, nacisk należałoby położyć na obserwację i ochronę oraz powiększanie ich siedlisk, aby gady te mogły w spokoju się rozmnażać i żyć.

Jednocześnie - co znamienne - autor wielokrotnie sam podważa sens takich czy innych metod podając argumenty przemawiające za nieweryfikowalnością, nietrwałością badań, dużym ryzykiem błędu i fałszywych założeń.

Są także opisane inne kontrowersyjne rzeczy jak "łapanki" na potrzeby tychże badań.
Generalnie jednak wszystko jestem w stanie zaakceptować poza inwazyjnymi metodami znakowania.

[Basia]

Po przeczytaniu tej książki, takim miłośnikom żólwi jak ja, robi się ... raczej przykro, niż przyjemnie.    Książka jest do tego podręcznikiem metodycznym, a więc ma przeznaczenie praktyczne. To także nie nastraja mnie optymistycznie do tematu. A tematem jej jest (i zarazem tytułem) "Metody badań i ochrony żólwia błotnego". Autor S. Mitrus, Opole 2007, s. 131.
Książka zawiera opis gatunku i ekosystem gatunku w kilku małych rozdzialikach, co może i wstarczy. Zasadniczą częścią jej jest przedstawienie metod stosowanych podczas badań żółwi i opis monitoringu, jak też metod poszukiwnia żółwi w terenie. I tu przebija się wyraźny duch obecności św. Huberta! Czy owi miłośnicy i ochraniarze żółwi pomyśleli o tym co czują te zwierzęta?! - wiecznie osaczane, zawsze namierzane nadajnikami i telemetrią, budzone w nocy do badań, zabierane z gniazd i klute w pomieszczeniach w plastikowych pojemnikach zamiast u siebie, w swej norze, co czują te żwierzęta, które tysiące lat siedziały w nieskażonych ludzkimi śladami i drobnoustrojami spokojnych żółwich osadach, które teraz pełne są ekip bdawczych, obozów i utartych szlaków turystycznych?
Nikt ich o to nie spytał. A  trzeba było.
W książce znajdujemy wręcz całą prawdę o nagości życia tego cichego żwierzęcia, i to właśnie, ten obraz,  jest dla mnie tak przygnębiający.
Ja nie znajduję nic wartościowego w tej książce, oprócz dodatku nr 2 na s. 117 informującego o opublikowanych już pracach na podobne tematy.

PS. Moja krytyka i konserwatyzm umacnia się wraz z każdą publikacją na temat "ochrony" emysa,  a gwoździem okazała się niedawno rozdawana ulotka turystyczna na stacji paliw Orlen, gdzie wyraźnie zachęca się i zaprasza turystów do oglądania utworzonej właśnie sadzawki pełnej... 'chronionych' emysów oribicularis. A więc już nie trzeba iść na łowy, bo ofiarę doniesiono.

[ankan]

A to przykre...

Nie myślałam, że ta ochrona to taka robota złego policjanta...

A staw dla turystów to kiepski pomysł...będą straszyć te żółwie, polować na nie z aparatem, a pewno znajdą się i tacy, co sobie coś wyłowić przyjdą..

[semiramida]

Rzeczywiście przykro czytać. Co do książki, te metody wzbudziły nie tylko Twoje zastrzeżenia, już coś o tej książce było.. http://forum.zolw.info/polskie-strony-i-publikacje/mitrus-s-metody-badan-i-ochrony-zolwia-blotnego/msg30402/#msg30402