Terrarium/zbiornik hodowlany:
Owady te trzymamy w odpowiedniej wielkości i odpowiednio zabezpieczonym przed ucieczką terrarium, akwarium, faunarium czy też dużym słoju. Najważniejszym wymiarem jest jego wysokość. Przyjmuje się, że powinna ona wynosić 3-krotność całkowitej długości patyczaka (oczywiście małe owady trzymamy w mniejszych zbiornikach, duże w odpowiednio większych). Jako wystrój możemy zastosować wszelkiego rodzaju sztuczne rośliny, ścianki z włókna kokosowego lub korka prasowanego. Nie można oczywiście zapomnieć o patykach, gałęziach czy korzeniach, których zadaniem jest zwiększenie powierzchni życiowej. Pełnią one również ważną funkcję podczas zrzucania wylinki podczas której patyczaki zwisają swobodnie przyczepione właśnie do w/w elementów wystroju. Alternatywą dla sztucznych roślin, są oczywiście rośliny żywe które niewątpliwie uatrakcyjnią każdy zbiornik. Decydując się na takie rozwiązanie, trzeba dobrać rośliny w taki sposób, aby warunki panujące w terrarium były dla nich odpowiednie oraz aby były to gatunki nie wchodzące w skład diety patyczaków. Jako podłoża możemy użyć włókna kokosowego, chipsów kokosowych, mieszanki torfu z piaskiem, lub samego torfu. Podłoże pomoże nam w utrzymaniu odpowiedniej wilgotności. Dość istotnym czynnikiem w samej konstrukcji terrarium jest jego wentylacja. Nie może ona być zbyt mała, gdyż będzie to sprzyjało pojawianiu się pleśni zarówno na podłożu jak i elementach wystroju. Źródło oświetlenia nie jest konieczne, jednakże nic nie stoi na przeszkodzie, aby je zamontować. Należy jednakże pamiętać, aby cykl dzienny nie trwał dłużej niż 10-14h.
Przykładowe optymalne wymiary terrariów dla w/w gatunków to odpowiednio:
15x15x20cm dla Patyczaka indyjskiego (5-8 sztuk), 30x30x30cm dla wietnamskiego (3-4 sztuki) i 20x25x30cm (3-4 sztuki) dla rogatego.
Temperatura:
Patyczak indyjski (Carausius morosus) 20-24°C, patyczak wietnamski (Ramulus artemis) 20-24°C, patyczak rogaty (Medauroidea extradentata) 21-23°C. Są to warunki „optymalne” jednakże w/w gatunki patyczaków są stosunkowo tolerancyjne i różnice w temperaturze wynoszę nawet kilka °C nie stanowią zagrożenia dla ich zdrowia (mimo wszystko starać się, aby nie spadała ona poniżej 15-16°C).
Wilgotność:
Dla wszystkich w/w gatunków patyczaków najodpowiedniej jest utrzymywać wilgotność na poziomie 70-80%. W większości przypadków wystarczy 1 krotne zroszenie terrarium najlepiej w godzinach wieczornych i letnią wodą raz na 2-3 dni. Zdarza się jednak , że w okresie zwiększonej temperatury w naszych domach z jednoczesnym ograniczeniem ich wentylacji (zima) wskazane jest częstsze spryskiwanie terrarium. Zwrócić należy uwagę, aby nie przesadzić z ilością wody co może skutkować rozwojem pleśni lub „utopieniem” jaj czy młodych osobników.
Aktywność:
Wieczór, noc, wczesny ranek.
Żywienie:
Mimo, że nie są to zwierzęta o wysokich wymaganiach żywieniowych, zdobycie dla nich pokarmu, może czasami, szczególnie w okresie zimowym przysporzyć „trochę” problemów.
Podstawę diety w/w gatunków powinny stanowić liście jeżyn lub malin, ewentualnie róży, truskawek, poziomek, dębu, melisy, bluszczu, leszczyny, trzykrotki czy też liście niektórych drzew owocowych. Jeśli nie mamy dostępu w danym momencie do w/w roślin możemy w ostateczności podać natkę pietruszki.
Dla młodych osobników starajmy się dobierać rośliny o miękkich liściach. Dość istotną kwestią jest również tendencja do przyzwyczajania się przez patyczaki do jednego rodzaju pokarmu, w związku z czym nie należy zbyt często zmieniać menu.
Rozmnażanie:
Patyczak indyjski (Carausius morosus) w hodowlach domowych rozmnaża się poprzez partenogenezę, tak więc samiczki do zapłodnienia nie potrzebują samców, a mimo to znoszą zapłodnione jajka z których wylęgają się młode patyczaki. Samiczki najczęściej zaczynają znosić jajka po 2 tygodniach od ostatniej wylinki. Jedna samica może podczas swojego życia „wyprodukować” nawet 200-300 jajeczek z częstotliwością 1szt/dzień. Są one podobnie jak odchody rozrzucane przypadkowo po całym zbiorniku hodowlanym. W zależności od warunków (temperatura i wilgotność) młode patyczaki wylęgają się po 60-120dniach.
Patyczak wietnamski (Ramulus artemis) podobnie jak w przypadku patyczaka indyjskiego rozmnaża się poprzez partenogenezę. Samice zaczynają składać jajka kilka tygodni po ostatniej wylince. W zależności od warunków młode lęgną się po 1-1,5 miesiącu w temperaturze powyżej 25 °C i po 2-3 miesiącach w temperaturze pokojowej.
Patyczak rogaty (Medauroidea extradentata) rozmnaża się zarówno płciowo, jak i poprzez partenogenezę . Samce są mniejsze i posiadają na końcu ogona charakterystyczne zgrubienie w którym znajdują się ich narządy kopulacyjne. Spośród wszystkich zniesionych przez samicę jajeczek (nawet 3-4 szt/dzień), obserwuje się największy odsetek wyklutych młodych w sytuacji gdy pochodzą one z rozmnażania płciowego. Młode lęgną się po około 1-2 miesiącach przy temperaturze powyżej 24°C i po 3-4miesiącach przy temperaturze sporo niższej.
Długość życia:
Patyczak indyjski (Carausius morosus) : Okres do ostatniej wylinki (2,5-5,5 miesięcy), okres po ostatniej wylince 5-8 miesięcy, choć dość często się zdarza, że przy odpowiednich warunkach dożywają nawet 10-12 miesięcy po ostatniej wylince.
Patyczak wietnamski (Ramulus artemis): 2-4 miesiące do ostatniej wylinki, 5-10 miesięcy po ostatniej wylince.
Patyczak rogaty (Medauroidea extradentata): 2-4 miesiące do ostatniej wylinki, 5-10 miesięcy po ostatniej wylince.
Uwagi końcowe:
Decydując się na kupno patyczaków należy zwrócić szczególną uwagę na kilka najważniejszych kwestii:
Pokarm dla patyczaków starajmy się zbierać w miejscach oddalonych od „cywilizacji”, aby uniknąć roślin zanieczyszczonych oparami pochodzącymi chociażby z rur wydechowych samochodów. Należy również zwrócić uwagę, aby potencjalny pokarm nie był pryskany preparatami owadobójczymi.
Patyczaki są delikatnymi stworzeniami (szczególnie młode osobniki), tak więc uważajmy podczas wykonywania wszelkich czynności w terrarium, spryskując je wodą, wymieniając podłożę czy pokarm na świeży.
W zbyt ciasnych zbiornikach patyczaki mogą się wzajemnie podgryzać i/lub mieć problemy z przejściem wylinki.
O ile do temperatury panującej w terrarium nie trzeba przywiązywać większej wagi, o tyle jeśli chodzi o wilgotność to powinniśmy pilnować, aby nie była ona zbyt niska (problemy z wylinką, „zamieranie” jajeczek), ani zbyt wysoka (podtopienia jaj i/lub młodych osobników, ryzyko pojawienia się pleśni)